De stranden in Uluwatu had ik door de ligging van het hostel niet gezien. Mijn hostel in Canggu lag daarentegen wat meer in het centrum en vlak bij zee, waardoor ik meer van de stad meekreeg.
De aankomst in het hostel was een beetje vreemd; er was helemaal geen reiziger aanwezig. Ik besloot daarom zelf op pad te gaan, nadat ik van een van de werkneemsters een korte rondleiding achterop haar scooter kreeg. In Canggu hangt een echte zogenaamde surfvibe. Alles is op het gemakkie en layback. Ook is het er niet zo druk qua verkeer. Nadat ik een rondje gelopen had en mezelf getrakteerd had op een ijsje ben ik terug gegaan naar het hostel. Daar trof ik een meisje die vroeg of ik meeging naar het strand om met wat anderen naar de zonsondergang te kijken. Door de wolken was er niet veel zonsondergang te zien. Maar ik kon heel gezellig kletsen met de zes mensen die ik ontmoette. Na de zonsondergang en een douche zijn we met zijn allen gaan eten. Ik at voor het eerst gado-gado. Een vegetarische maaltijd waarbij je boontje, salade, aardappels en tempeh of tofu dipt in satésaus. Het was echt ‘yummie’! Na het dinner hebben we nog een drankje en een kaartspelletje in het hostel gedaan.
Zon, zee en verbranden
Mijn eerste, volledige dag in Canggu startte rustig. Samen met een aantal mensen waarmee ik de vorige dag optrok, zijn we gaan ontbijten. Helaas vertrok, op een meisje na en een ander meisje ging naar een ander hostel in Canggu, de groep uit het hostel. Na afscheid genomen te hebben, besloot ik op het strand te gaan liggen. Het weer was perfect: geen vochtige lucht, volop zon en een zachte breeze. Helaas was mijn huid (ondanks het smeren van zonnebrand) niet meer zo erg gewend aan de Aziatische zon, waardoor ik een beetje verbrand terug het hostel in kwam (van tevoren had ik wel nog een heerlijke avocado coconut smoothie gedronken op het terras).
Geen surfles
Vanwege de hoeveelheid wind ging mijn surfles niet door. Daarom ben ik samen met Nisha (op de foto rechts) aan eind van de middag terug gegaan naar het strand om de zonsondergang te zien. Helaas waren er ook vandaag te veel wolken waardoor we niets zagen. ‘s Avonds troffen we Kathrine in een hele leuke Warung (naam voor een Indonesisch restaurant). Daar at ik echt een overheerlijke Mie Goreng.
‘Catching’ waves
De surfles die ik in de namiddag in Canggu zou doen, verplaatste naar de dag erop in de ochtend. Helaas was ook die dag erg veel wind. Maar omdat het mijn laatste paar uurtjes in Canggu waren, besloot ik me toch aan de surfles te wagen. Nisha ging met me mee. Ze  huurde alleen een surfplank. Nadat de instructeur mij weer even had bijgepraat over hoe je moet surfen, gingen we het water op. De stroming was sterk en door de wind moesten we erg ver de zee in om op zoek te gaan naar een golf. Na het surfen waren mijn armen lam van het peddelen. Maar de drie golven die ik wist te pakken laten me het peddelen vergeten. Het gevoel dat ik heb als ik op de surfplank sta (ook al was het op mijn knieën), is magnifiek en eigenlijk moeilijk te beschrijven. Ik voel me dan zo rijk en zelfverzekerd, alsof ik alles aankan. Na het surfen trakteerde Nisha en ik onszelf op een heerlijk ontbijtje. Ik koos voor een smoothiebowl met Dragon fruit.
The Little Explorer 